nieuwe reis - nieuwe site
Velen weten 't al, woensdag 8 december vertrek ik naar Latijns-Amerika, voor opnieuw een maand of 8.Omdat ik dit keer niet met loes reis, ma zo goed als alleen, heb ik hier een nieuwe site voor gemaakt. Ook hier kun je je aanmelden, zodat je een melding krijgt bij een nieuw verhaal. (Dit zal eens in de maand zijn?) De site is:
home sweet home...
En toen was ik plotseling thuis...
Naja, ik had dat al lang gepland, ma niemand wist wanneer ik huiswaarts zou gaan (op een litouwse familie na dan). Vele dachten die komt terug als mam jarig is, 21 mei of net voor pinkpop, want daar had rene kaartjes voor gehaald. Ik dacht, laat ik iedereen eens verrassen!Na 2 dagen shoppen en amuseren in de kroegen van Kuta opBali met live muziek,nam ikhet vliegtuig naar Kuala Lumpur. Hier kon ik rustig in een loungestoel op 't vliegveld chillen en vielen de oogjes bijna dicht na een korte nachtrust van 2 uurtjes. Daarna de lange tocht, maar zeer luxe nachtreis naar Schiphol. Hier sliep ik maar een half uurtje, waarna iktegen 7 uur in de ochtend het ijskoude Nederland binnenvloog door de dikke ochtendmist. IJskoud!!! Tja, is ook nie slim om in de korte broek te reizen, ma 't was zo heet in Bali en ik had geen tijd overop 't vliegveld om een lange broek aan te trekken.Dus snel op schiphol de lange broek aan, vest aan (tuurlijk geen jas bij me!!) en na een warme cappuccino huiswaarts met de trein. Het NS-personeel was nog niet wakker na koniginnedag, wat zorgde voor verkeerde informatie, en wat gestotter en 'geschravel' over de speaker. En wat een rommel in de treinen. Oranje rommel, Nederland.... De trein ging geruisloos door de weilanden, toch ook mooi dat nederland! Horst-Sevenumtoch snel bereikt. 2 Jongens stapten in een auto bij pap diehen kwam halen.Geen idee wie 't waren, maze gingen naar vierlingsbeek. Ik vroeg welke kant dat op was (mensen die mij kennen snappen waarom, topografie, waar ligt dat?) en mocht met hen mee. Dus heerlijk verder op de backpackerstour. Ze wilden me thuis afzetten, ma het leek me fijn even door de prachtige ochtendzon door Horst te wandelen. Geen bekenden gespot op deze zaterdagochtend. Toch vreemd, Horst... En wat is er weinig groen, weinig bos, geen kleine spleetoogjes die lol maken op straat....
Met de backpack en wat souvernirs had ik toch nog plaats voor een bloemetje voor mam. Met lege handen thuiskomen kan natuurlijk niet na bijna 8 maanden... Ik ging achterom en zette mijnbagage achter het huis waarna mam naar buiten stormde. 'Ziede daan eindelijk terug... Maar, waat ziede geej veranderd!' Jaja, voor de verrassing nog eens te versterken, had ik een baardje laten staan (en vooral ook omdat het handig).Mam was zo blij verrast, dat doet toch goed!! Ik ging naar de zagerij, waar pap en brurke aantzagen waren.Altijd druk bezig. Tja, iemand moet toch werken he! Ik zwaaide heel enthousiast. Pap gaf een kleine zwaaiachtige beweging terug en brurke ging door met werken toen hij me aan had gekeken. Nou ja zeg!!! Toen viel 't kwartje ineens... 'Dat is die van ons!!!' Godverdomme! Is ie toch ineens terug. En niemand wist ervan! Zelfs brurke had geen vermoeden. Sjiek!
's Avonds op de kermis verrastte ik nog flink wat mensen, maar helaas waren een aantal vriendjes eenweekendje weg. 'Heej Cast Away, Kabouter Plop', blij verrast...Perre die bijna van z'n stokje ging... Mooie thuiskomst, bedankt wah mensen! En na een zware cultuurschok back home, ben ik inmiddels weer aardig gewend aan het oude bekende, bijna saaie, leven.Ik zeg: 'Op naar een volgend avontuur.... '
borneo en indonesie!
Soooo, alweer veels te lang geleden, ma ondanks dat ik niet werk heb ik 't op een of andere manier toch te druk met dingen. Filipijnen, dat is waar 't vorige verhaal eindigde. Vanuit Legaspi (filipijnen) had ik inderdaad de laatste bus gemist, ma er ging nog een minivan vanuit een andere plaats, ma die ging heel vaak stoppen en 't laatste stuk moest ik ma zien hoe ik er ging komen. Dus, die neem ik. Duurde ff, ma dan ben je er. Vanuit hier kun je een actieve vulkaan zien, die in december nog lava spuugde en 30 mensen 't leven kostte. Ik bekeek 'm vanuit een andere berg, die ik op slippers beklom op de vroege ochtend. Ik besloot de vulkaan Mayonte beklimmen, ma om 18 uur had ik de nachtbus. Trekkingboots aan, fles water onder de arm en go! Veel hoger dan andere toeristen, ma wat was dat steil op 't laatst! De 2 guides wilde nie hoger. Ach, ik was tevreden. 't was onmogelijk en verboden om de laatste 300 meter te beklimmen. Lavastomen van december waren al onder mijn voeten gepasseerd... Zeldzame pitcherplanten waren hier in overvloed en ik dronk 't lentewater ervan. Heerlijk, puur genieten. En wat een uitzicht. Prachtvulkaan, nog eens op de terugweg bekeken onder 't genot van een versgeplukte cocosnoot.
De nachtbus kwam om 5 uur aan in Manilla en na veel treuzelen was ik 't zat en besloot ik vast naar de luchthaven te gaan. 'airport 1 or 2'.Ik keek op m;'n ticket en zag dat ik een andere luchthaven moest hebben. Dat is normaal 3 uur en in 3 uur moet ik in de lucht zitten al... Hij zei, 'no problem I can take you there. Doubleprice.' Doen we nie aan mee. Ik zei, dat ik normale prijs betaalde anders ging ik eruit en alleen betaalde als ik de vlucht haalde, want hij zei dat ik tijd zat had. En toen ging ie scheuren, toeteren (nog meer dan normaal), vloeken en zweten. We haalden 't. 'Doubleprice'. Niet mee eens, dus pliesie erbij (politie voor de niet-horster mensen). Die kerel kon ons nie echt helpen, ma ik betaalde nie meer. Taxikerel kwaad. Naja, ik gaf 'm iets meer, ca 30 euro voor de 2 uurse scheurtocht. Hij weigerde dit te nemen. Politiekerel: 'Yes, he will take it' en nam 't uit mijn hand, waarna ik ging en zij een discussie hadden. Mooi he! Ik vloog dus naar borneo. Duiken in zuidoost-maleisie, pulau Sipadan en Mabul. je moest dit een maand van te voren boeken... Shit! Ik regelde 't toch, kreeg een andere naam en kan gaan. Just write Bradley Marshall from USA en met een slecht paspoortkopie van deze kerel checkte ik in. Ze zeiden tegen mij dat je elke duik minstens15 schildpadden zag en 5 haaien. Dit was ook echt zo! Super mooi! En duur, maja.
Daarna een tripje gedaan over een rivier door borneo om de probiscusmokney te spotten, leeft alleen in borneo. In horst bekent als de zoepnaas-epkes. Des te groter de neus, des te aantrekkelijker hij is voor de vrouwtjes. Size DOES matter! We zagen ook een krokodil en een hornbillvogel en fireflies, ma verder was 't te toeristisch.
Ik beklom de Mount Kinabalu in Kota Kinabalu, de hoogste berg van ZO-Azie. Ook hier geluk, want normaal hier 3 weken van te voren boeken.Verstandig de grootste kinder windjacket ( xxxl ) gekocht en een koplamp (niet voor de auto, ma voor op m'n hoofd...) Ik deelde kosten met iemand die ervaren was, ma toch hield ze mij op. Als laatste vertrokken en na 5 uur bereikten we ons kamp boven de wolken. Mooi! Om 2 uur 's nachts op om verder te gaan. 3 uur vertrok ik en zette er flink de pas in. Haalde bijna iedereen en en was daardoor te vroeg. Koud was de waarschuwing, ma ik kom uit NL... Flink onderschat! IJskoud was 't aan de top (4095m)en ik moest een uur wachten voordat de zon opkwam. Ratten liepen tussen de paar mensen die op tijd waren en iedereen zat ingepakt in hun poncho. Ik trok m'n reservesokken over m'n handen. Ma dit was 't allemaal waard. Hoe mooi!
Ik bezocht een traditioneel dorp waar ik met een blowpipe en een katapult schoot, eigengedraaide bladsigaret rookte en een local goedje probeerde. Een soort van mellow drug, waarna ze een kei rooie bek krijgen. (beetle nut). Ik danste tijdens een coole dans mee op 't podium (ma er waren verder bijna geen toeristen...) In dit dorpje waren de headhunters actief geweest, waar de schedels nog aan 't dak hangen.
Tijd om naar brunie te gaan. Heel anders weer. Luxe van de olie-inkomsten. Ma voor 5 euro voor de kamer en een extra euro om een hele dag te zwemmen in een megagroot zwembad waar niemand was. Heerlijk! Ik bezocht 't duurste hotel van brunei. 1,1 miljard USdollar heeft dit gekost. Kom ik aankakken in mijn korte broek en beetje rondpateren. Tuurlijk de plee uitgebreid getest, ik ben een echte boer wat dat betreft! Kamers van 200 euro tot 9000 euro per nacht... Bij elk zebrapad sloegen autos op de rem om je over te laten steken. Dat voelt goed! Nog met een speedboot tussen de bossen door gecrossd. Mooi! Ticket boeken naar bali. Wat een gezeik, internetboeken werkt nie meer, op de luchthaven was 't stukken duurder, toch geboekt en daarna terug.'No bus anymore. Taxi?' 'I don't ask IF there is still a bus going, I ask WHERE is the busstop?' Naja, tuurlijk gelijk, zijn op geld uit. Bus: 50 ct en ook die zette me voor de deur af. Ik ging nog naar een museum, prima timing. 'No sir, we close 30 minutes before closing time. Wat een onzin! Maja... Toch een mooi land. Bij een restaurant ging ik wat eten en drinken en een serveerster vroeg mijn facebookadres (doen er heel veel, is normaal hier. Ik zeg vaak dat ik Alex Janzen ben, ben ik ervan af. 1 dag zelfs 5 die mijn telefoonnummer wilde hebben) Dit keer besloot ik 't te geven, benieuwd wat ze wou typen. Ze vertelde dat ze me heel graag nog eens zou zien en dat ze naar nederland wilde komen. Ze had om mij gehuild. Ik snap er niks van, had er een paar woorden mee gewisseld, that's it. Ze was filipijnse, die zijn allemaal op 't geld uit.... Ook deze?Vreemd allemaal.
Bali: Op de luchthaven zie je al beelden en mooie dingen. Sjiek! Een heel aantal keren doen ze offers bij een tempel in hun eigen tuin. Ik arriveerde om in Kuta, waar ik leerde surfen en daarna naar Ubud waar ik mooie traditionele dansen zag. (bv 70 mannen zingend om een vuur, waarna er eentje op de kolen gaat lopen die letterlijk om mijn oren vlogen) Ubud is echt mooi! Hezepikkie, dit zijn pas bouwwerken! Sjiek om te zien hoe ze die maken. In alle rust voor mijn kamer... Mooie grote tempels gezien door bali toen ik een scooter huurde. Ja, ik durf weer... Op black moon bezocht ik tempels waar ik toevallig mee mocht doen met een ritueel. Ik werd gezegend en plakte rijst tegen mijn hoofd en borst en kreeg bloemen achter de oren gefrommeld voor good spirit. Sjiek! Minder sjiek was de ear candle treatment. Danger? No, no problem. Ik had geen idee wat 't was, ma nadat ie klaar was met 1 oor hoorde ik niks meer aan die kant. Hijbel! Naar de dokter de volgende dag, die spoot m'n oor uit en gelukkig was alles weer goed! Ik kreeg een free healing massage van een uur. In een ander plaatsje hadden ze houtsnijwerk en achterom zag ik ze bezig. Mooi hoor, veels te duur, ma goed voor ideeen op te doen. Een shadowpuppetplay was ook apart om te zien, ma nie echt tof, want alles was in indonesisch. De eigenaar wilde me naar een local cafe brengen, waar er meteen een hoertje (wist ik toen nog nie) bij ons kwam zitten, die hij kende. Gadver! Bier betalen, hij vond dat ik dat moest doen, want zij had geen aandacht aan hem besteed. Tja, hij wilde, ik nie... Hier denken ze dat je rijk bent, omdat je toerist bent. 'Hello, where uou from? I like dutch, you by beer for me?' Zo gaat dat geregeld. Of kids die roepen: 'Hello sir. Money' Niks meer... De rekening en 't wisselgeld klopt vaak niks van... Afzetters!!
Ik vertrok naar Gili trawagan, Lombok. Party-eiland. Ik probeerde magic mushrooms nadat kerels de hele tijd lachte. Dit was kei tof in 't begin, ma daarna voelde ik me nie tof, ma is goed gekomen. Moet toch eerst fout gaan, voor ik ervan leer, he mam. Ik probeer alles, naja, uitzondering daargelaten. Met een fiets rond 't eiland en daarna 't vaste land weer op. Party is niks voor mij tijdens 't reizen. There is more to explore... Ik ging naar de hoofdstad van Lombok. 'What you do there, there is nothing.' Avontuur is overal! Hier ging ik naar stokgevechten. Dat ging er aan toe! Daarna nodigde een local me uit bij hem thuis. Op de betonne vloer zitten in een 2 kamers huis (plee en huis/slaapkamer/keuken) Hij kocht drinken en eten. No alcohol, nee, echt wel! Op 19 april, mijn verjaardag ging ik een 4 daagse zeiltocht doen. Dit bleek een oude motorboot te zijn, waar 17 toeristen opzaten. Snorkelen, every day lot of time. NOT! Bye drinks at the boat or at the shop at the harbor.Kon nie! Iemand anders hadden ze overgehaald door te zeggen dat er 6 zweedse meiden op de boot zaten. NOT! Wel kunnen vissen, ma niks gevangen. Wel dolfijnen gezien en wat een mooie eilanden overal. Zo ook Komodo, waar we de grootste reptielen ter wereld zagen. 3 meterse vleesetende komododragons. Ze kunnen makkelijk een buffel koudmaken. Spannend! Veel gevaren, ma wel supertoffe dagen gehad , ondanks dewilde zee.En veel leuke mensen leren kennen. Deze trip bracht me naar Flores, waar ik ging duiken. '99% that you see manta's.'Roggen die wel 6 meter kunnen worden. Andere zeggen 'the question is not IF, but how many.' NUL! Bleek dat anderen ze hadden verjaagd vlak voo ons. 20 hadden ze er gezien. AAAAAA!!! Ach... Ook de duik was onverantwoord. De gids verloren we steeds. Ik verbruikte al mijn lucht. 5 bar over... (duikers weten dat dit echt not-done is!) Naja, hier ook dolfijnen gezien. Helaas net uit 't water. Van west-flores naar midden-flores met de bus.Tuurlijk weer betoept. Ik regelde geld terug toen ik al met vertraging nog niet eens halfweg stond (6 uur). Ik ging door met 10 man in een jeep terwijl karaoke door de speakers scheeuwde. 9 uur lang! Daarna was ik er nog nie, ma 't was al middernacht. Ze konden na veel beloven toch geen moto regelen, dus ma weer zelf. Na 1,5 uur met mijn bagage op de rug kwam ik in Moni aan om 2:36u, waar ik 2 fransen weer zag die ik eerder had ontmoet. Ik sliep een uur tussen hen in, waarna we zonsopgang gingen bekijken op een berg terwijl 3 kleurrijke meren verschenen... Mooi! Daarna naar Meumere, waar kids op de bus spullen uit mijn tas hebben gehaald. Verwachtte 't al (raar!) ma dacht, nee dat gebeurt toch niet en er zit ook niks kostbaars in.
Zo hehe, dat is me toch een verhaal. Ma 't werd ook tijd he....
21 dagen..
Nee, niet 21 dagen voordat ik naar huis kom, nee nog altijd niks geboekt. 21 dagen visa voor filipijnen, dus vlug vlug veel leuke dingen doen. Ma eerst nog even 't verhaal van vorige keer afmaken. (Ook hiervan heb ik wat fotos geupload (kostte me 1,5 uur!))
Wat is was vergeten... In Sumatera nog naar een ander meer geweest, waar ook loes is geweest. In tuk-tuk een scooter gehuurd. Opletten, want de wegen zijn slecht. Gatenkaas is er niks bij. Toch na 't uitwijken van een auto die niet oplette, raakte ik via een kuil in de weg langs de weg, waar ik een paar keer over de kop sloeg. Mijn slippers vlogen uit en lagen meters terug en de scooterkap was flink kapot en alle pedalen compleet verbogen. Ik had slechts wat flinke wonden... (inmiddels littekens) Met geweld de pedalen rechtgeschopt en daar ging ik weer, want ik was pas net op weg. Precies aan de andere kant van het eiland begon 't te regenen. Schuilen,ma ik moest toch een keer naar huis Door de regen. Zeiknat en ijskoud. gelukkig een koude douche bij terugkomst. En ik moest de scooter betalen. Ik ging nie accoord en bracht 'm naar een monteur die deze redelijk repareerde voor ma 14 euro. Das toch geen geld! Een paar dagen laterr ook al een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen. Mooie dag, ma toch ook regen, en ja, ook 40 km van huis... Leer ik er dan niet van? Jawel mam, deze keer een scooter gehuurdMET chauffeur. Goed plan, 44 verregende haarspeldbochten is nie mijn ding met de scooter. Dit was Sumatera en inmiddels al bijna uit filipijnen...
Filipijnen in 21 dagen. Veel leuke dingen doen, weinig relaxen. Naja, 't zijn natuurlijk allemaal leuke dingen! Duiken kun je hier goed. Ik leerde een local kennen en 2 zweedse dames (nee jongens, 't was geen droom...) Na wat veel plezier in Manila vlogen we met z'n allen naar Coron voor ca 17 euro, waar ik ging duiken door een japans WWII scheepswrak van 140 meter lang. Zelfs door een gat van 100x50cm. Vette shit! Daarna afscheid genomen en als enige de boot genomen. Ging er een boot? Yess! Als je iets vroeg, yess, op alles was hun antword yess, zelfs op meerkeuzevragen. Hier werd ik tureluurs van! De enige boot zou 4 uur duren van Coron, Palawan naar San Jose, Mindoro. Met een roeibootje waar langzaam meer water in kwam naar een iets grotere boot. En geloof ma nie, dat ze harder peddelen. 1 cm onder de rand toen we de boot ingingen. Mijn spullen al redelijk nat. Rustige zee, ma na een uur veranderde dat. Hogere golven, geen andere boot inzicht, slechts onze kleine bamboeboot volgeladen met locals en ik ingepakt in zwemvesten. Plastic tegen 't opspattende water hielp niet. Zeiknat werd iedereen. 7 vd 14 pasagiers kotsen. Mijn lach was al lang evrgaan ma ook mijn hoop verging toen de lach van de zeiknatte kapitein verging. 't Hout en de bamboe kraakte en geen boot of land in zicht. Slechts water... En je kunt niet verwachten dat er op zo'n boot radiocontact is of 'emergency equipment'. Na 9 uur kwam er eindelijk een hell aan deze tocht. Dus voortaan vliegen. Ma eerst nog duiken in Puerto Galera. Prachtig. 'You wanna go to disco', vroeg een ober van een netjes restaurant. Allemaal hoeretenten!!! Na veelduiken in korte tijd weg uit dit ouwe mannetjes gebeuren. Ma eerst had een local mijn telefoon gejat. Een vrouwke nog wel! In de nauwe straten kon ik haar nie meer vinden. Weg nokia met groen scherm... Via Manila naar Cebu en naar malepasqua island. De spot voor haaien. Althans, als je geluk had. Trillend op de bodem van de zee wachten en hopen. Nope! De volgende dag ging er niemand. Ik wilde toch, dus dan ma de hele boot huren incl 5 arbeiders. We vertrokken om 5 uur in de ochtend en deze 2 duiken kosste me ca 40 euro. Ma belangrijker: beide duiken een haai gezien! van 2,5 meter! Nog wat in moalboal gedoken na 't reizen met de bus door de culturele landschappen. Sjiek!
Apo Island geschrapt nadat ik ontdekte dat er ergens in de middle of nowhere cockfighting plaatsvond. Snel vriendjes met een local gemaakt die me erhen bracht. Ik besloot ook een gokje te wagen. Eerste wedstrjid verloren, 2e ook, 3e ook. Ander spel met muntjes gooien ook verloren. Pfff. Later klein beetje terug verdiend. Dure dag: bijna 4 euro verloren. Vlucht via manila naar legaspi had vertraging. Na veel gezeik, had ik me toch een hotelkamergekregen waar je U tegen zegt. Incl gratis lunch, diner en ontbijt. En wat een uitzicht in de rooftopbar! Alleen stond dit ding in de middle of the getto! En dat is precies wat ik vet vond! In de getto zie je zoveel vette dingen. Zwaaiende kids die nooit een toerist zien. Ik speede een biljartspel op straat met mensen die toch nie hoeven te werken. Een spel met schijfjes en keu's. Zeg ma sjoelen op een biljart. Nu in Donsol, snorkelen met whale sharks! Gister: 'There! Go down!' Ik zag niks als groen water. Woh f*ck! Plots een meter van z'n mond af. Dit 7 meter grote beest keek me aan en ik schrok zo harde dat ik een liter water binnenkreeg. Dat was de enige van de dag, ma zo vet, dus vanochtend weer. Nu 5 gezien en veel herderder water! 7m, 9m, 4m, 5m, 4m. Wauw! Wat een sjieke witgevlekte dieren!
Tja, 't werd weer eens tijd voor een verhaal. Dit kostte me waarschijnlijk een trip naar legaspi en dus misschien naar manila, waar ik 't land uit moet op 26 maart. Ik vlieg dan naar Kota Kinabalu op borneo, waar ik oko weer ga duiken. En dan....?
alleen verder... Sumatera (& Filipijnen...)
Na 6 pogingen mij te bestelen tijdens deze reis, heb ik poging 7 te laat gemerkt waardoor slechts mijn knommelnokia is gestolen. Dus mijn indonesisch nr vervalt. Heb wel nog mijn nederlands nr.
Dit keer een kort verhaal...
Vanuit Kuala Lumpur naar Medan, Sumatera gevlogen samen met Maria, een braziliaanse die ik in cambodia heb leren kennen en toevallig weer tegenkwam in the big city Kuala Lumpur. Hoe is 't mogelijk. In Medan kreeg ik een visum, als ik een terug vlucht had, dus zomaar een vlucht terug geboekt een maand later...
Sterverde honger en net aan tafel geschoven, vroeg een vrouwtje waar we vandan kwamen en zo en of ze ons de stad mocht laten zien. Dit werd een hele trip met 't hele gezin door de stad. Moskees, kerken, tempels en de krokodillenfarm. Leuk en spontaan en wat een gastvrijheid! 's Avonds de nachtsbusnaar Banda Aceh genomen en de boot naar Pulau Weh voor te duiken! Sjiek zeg! Daar 6 duiken gedaan en wat gechilld met gitaar en moeilijk te verkrijgen biertjes. 'Slowly, slowly' en 'In process' als je eten bestelde. Heerlijk! Ook hier zwom plots een schildpad naast me! Mooi! Daarna alleen verder naar Banda Aceh. Hier is met kerst een paar jaar geleden (2003 geloof ik) een aardbeving gewees, waarna een tsunami volgde. Ik heb foto's gezien en er staat een tientallen-meters-lange marineschip 5 km landinwaart, meegenomen door de golf. Ergens anders staat nog een boot op een huis geparkeerd. Erg indrukwekkend. De stad is nog steeds in aanbouw en geen toerist te bekennen. Terug naar Medan waar ik chinees nieuwjaar gevierd heb. Alles was volgeboekt en daarom mocht ik bij de grote baas en z'n familie aan tafel in een restaurant. Hier kreeg ik een 7-gangen diner als enige toerist tussen 700 gasten, onder het genot van dans, zang en natuurlijk een liondance. Ik werd 't podium op geroepen en moest de boodschap van het nieuwe jaar uit de bek van de leeuw halen. Sjiek! Wat een eer! (ik wordt ondertussen 't internetcafe uitgebonjourd...) Kort verhaal dus. Ik heb ik zo ongeveer 't zelfde gedaan als loes verder. oerangoetangs gezien. Ma ik ben ook naar een eilandengroep gegaan die eigenlijk niemand kende. Had via via een advertentiegezien van een schildpadden-helpcentre. Met veel moeite daar naar toe. Schitterend. Eerst op een onbewoond eiland geslapen. 3 bungalows, 1 voor mij, 1 voor mijn kanovarende gids en 1 leeg. Hier ook gesnorkeld en opgedoken schelpen gekookt en gegeten. Sjiek. (Geen stroom natuurlijk) Toen met de speedboot verder en tuurlijk verbrand ook al scheen de zon niet. Schildpadden geholpen veilig eieren leggen in de nacht. Wat een ervaring! En groot dat die beesten zijn! 110 cm schild! (Nu moet ik er echt uit..)
Schiet me even niks te binnen... Ben nu in de filipijnen aant duiken, hierover meer....
PS: Foto's volgen (kijk ook op facebook voor fotos)
Maleisie & Sumatra
Hallo lieve mensen!!
Het allerlaatste verhaal van Loes! Ben inmiddels weer in Nederland, heb zelfs al drie dagen carnaval mee mogen maken! Heel fijn om weer terug te zijn, vooral de reacties van iedereen dak er goed uit zie (hihi).
Alweer bijna zes weken geleden stond ik braaf in Kuala Lumpur(Maleisie)op het vliegveld te wachten om John op te halen. Onder het wachten nog een Fransman gerustgesteld die zenuwachtig op zijn vriendin aan het wachten was, heel toevallig had hij mij 's morgens in het guesthouse al gezien. Samen het leed van het wachten verzachten is wel fijn! Na lang wachten kwam dr dan toch eindelijk een bekende door de poortjes lopen en dat was Johnnie! Lekker terug gegaan naar Kuala Lumpur en daar wat gegeten en vooral helemaal niks uitgevoerd! Na twee nachten hadden we het wel gezien en zijn we naar een klein eilandje aan de Westkust gegaan, Pulau Pangkor. Dit was vrijwel uitgestorven en daarom wel lekker! Eerste dag op het strand gelegen en van de zonsondergang genoten en de tweede dag hebben we een scootertje gehuurd en het eiland verkend. Hierbij heb ik mijn eerste wilde aapjes gezien! En een monitor lizard, wat zijn die beesten groot!
De volgende bestemming was Cameron Highlands waar we Erik weer ontmoet hebben en samen zijn we doorgereisd naar Taman Negera (zie Erik). Vanuit daar hebben John en ik een dagje eerder als Erik de boot richting Melaka genomen. De boottocht begon met een typische Loes-blunder: ik wilde John zn tas in de boot leggen, die een stuk lager lag maar door het gewicht ging ik er zelf achteraan en tuimelde zo de boot in...
In Melaka hebben we wat rondgewandeld en de bezienswaardigheden, waaronder de molen en het Stadthuys, bekeken. 's Avonds naar de bioscoop geweest en een ontzettend slechte Aziatische film gezien! De Aziaten kunnen echt helemaal dubbel liggen om helemaal niets!! Na twee dagen Melaka zijn we teruggegaan naar Kuala Lumpur waar we in alle vroegte naar Thaipusam zijn gegaan (zie Erik), heel apart!
Vanuit Kuala Lumpur zijn we naar Padang op Sumatra (Indonesië) gevlogen en daar meteen de bus naar Bukit Tingi genomen en het stadje verkend. Dit eindigde met een vlucht naar huis omdat het ineens wel heel vroeg donker werd!! Leuke was dat wij eens een keer niet de foto's maakte van de locals maar dat zij juist allemaal met ons op de foto wilde! (Kleine) kindjes begonnen ook de weinige Engelse vragen die ze kenden aan ons te stellen, erg leuk! Die nacht had John een beroerde nacht met veel uitstapjes naar de WC, wel fijn dat we net die nacht een gat in de grond hadden ipv een Westerse WC! De volgende dag dus maar rustig aan gedaan en achter op de scooter bij twee gidsen naar het Marinjau meer gegaan. Dit is een heel groot vulkanisch meer dat te bereiken is door 44 haarspeldbochten te trotseren, maar wel met een heel mooi uitzicht! In het dorpje bij het meer gerelaxt, wat gegeten en vooral naar een slapende John gekeken J De rit terug naar Bukit Tingi hebben we lang uitgesteld omdat de lucht de hele middag al dreigend keek, uiteindelijk toch maar gegaan maar nog geen vijf minuten later kwam de regen met bakken uit de hemel en waren we binnen de kortste keren helemaal doorweekt. De weg terug naar boven hadden we net zo goed met de boot kunnen doen, zoveel water kwam er van de berg af lopen! Eenmaal terug in het guesthouse lekker lang gedoucht om weer op temperatuur te komen, wat uiteindelijk is gelukt onder het dekbed met een kopje thee wat de gids ons kwam brengen! 's Avonds werden we uitgenodigd om naar een bruiloft van een goede vriend van de gids te gaan. Eenmaal aangekomen moesten we op de grond gaan zitten, voor het bruidspaar, waar we te eten kregen en daarna de bruid en de bruidegom gefeliciteerd en weer gegaan. Blijkbaar is dat de normale gang van zaken op zo'n bruiloft, als het zo moet dan trouw ik nog niet al krijg ik er geld bij uit! De volgende dag hebben we zelf een scootertje gehuurd en zijn we naar de Harau vallei gereden.. Dit was een heerlijk rustige plaats met zo'n watervallen. 's Avonds de nachtbus gepakt naar het Toba meer maar van slapen was niet echt sprake aangezien de airco nog harder brulde dan de muziek... Eenmaal aangekomen hebben we gerelaxt aan het meer en daarna het dorpje wat verkend en heerlijke pizza gehad! De volgende dag wederom een scooter gehuurd en het eiland bekeken.. we gingen voor de traditionele dansvoorstelling (die niet doorging) en de hotsprings (die zwembaden bleken te zijn) dus dat was een interessant dagje!
Onze laatste bestemming op Sumatra was Bukit Lawang, dit plaatsje staat bekend om het Orang Oetan opvangcentrum dat daar gevestigd is. Meteen een trekking geregeld voor de komende twee dagen en maar hopen dat we de Orang Oetans ook in het echt zien! Net voordat we aan de trekking begonnen kregen we te horen dat een Duits meisje aangevallen was door Mina, een agressieve Orang Oetan. Geloof mij maar dat je dan met een gerust gevoel aan zo'n trekking begint... (not!). Al snel was het raak en zagen we een vrouwtjes Orang Oetan ,uiteraard heel veel foto's genomen! In de uren die volgde hebben we nog een stuk of vijf Orang Oetans gezien en gelukkig had Mina dr portie wel gehad en bleef op afstand. De dag werd afgesloten met het zien van zwarte gibbons maar toen de gids ons beval om door te lopen omdat ze toch wel erg dichtbij kwamen en ook agressief konden reageren vond ik het wel welletjes geweest! Rond drie uur kwamen we bij ons kamp aan waar veel longtailaapjes en monitor lizards zaten, al met al een zeer indrukwekkende dag dus met veel wilde dieren en veel glibberpartijen! (zelfs aan de hand van de gids..
Vanuit Sumatra weer teruggevlogen naar Maleisië waar we de laatste dagen op twee eilanden doorgebracht hebben. Onze missie was voornamelijk bruin worden zodat jullie allemaal lekker jaloers waren op onze bruine lichamen met de carnaval... en tis gelukt J Ondertussen ook nog gebeten door een kwal die niet meer weg kon en een beetje geshopt. Vrijdag voor de laatste keer terug gegaan naar Kuala Lumpur, hier hebben we de Petronas Towers bij avond gezien en de volgende ochtend heel vroeg in de rij gestaan om kaartjes te bemachtigen voor de brug die de twee torens verbind... 's Nachts om 12 uur zaten we in het vliegtuig en hebben we de vakantie afgesloten met het bekijken van vuurwerk omdat het Chinese nieuwe jaar ingeluid werd, wel grappig om het een keer van boven te zien in plaats van vanaf de straat! De vlucht ging erg voorspoedig en om zes uur 's ochtends stonden we weer op Nederlandse bodem en waren mijn vriendinnetjes, mn zusje en mn moeder zo gek om ons van het vliegveld af te halen. Erg leuke verrassing!!!
De reis was een hele mooie ervaring, maar tis ook mooi om weer thuis te zijn!! Nu kan het echte leven beginnen en zal ik dan toch echt op zoek moeten naar een baan.. (Iemand nog eentje in de aanbieding?!) Heb lang nagedacht wat ik kon bedenken om het nog langer uit te stellen maar tis me helaas niet gelukt
Dikke knuffel,
Loes
singapore / maleisie
Beste vrienden en bekende!
Hier 't eerste verhaal van Erik op deze supertrage computer. Ma goed, na 2 weken geen internet en geen telefonisch netwerk ben ik weer terug op de kaart. Ik zal even terugblikken in de tijd... Vietnam. Rene zal wel 't een en ander verteld hebben aan sommige. grotendeels heb ik (en rene) hetzelfde gedaan als loes. Behalve 't fietsen van Dalat naar Nha Trang. We gingen er vol tegenaan. Soms 70 km/u bergaf, dan 1 km/u berg op schravelend door de stuifzand. Dit laatst was niet de bedoeling... De gids was ons uit het oog verloren. We fietsten veel te ver, dus waar voor ons geld. Stuuf stuuf verheijen was al zo ver dat ie de weg moest vragen...
Singapore, een dagje extra gebleven omdat een argentijnse me een dagje mee op tour wilde nemen. dit leidde tot een gezellige dag. Ruben, Brurke, Robert en alle andere ijsliefhebbers: het paradijs is gevonden. Het ligt namelijk onder in 't dure winkelcentrum van singapore. Voor minder dan 3 euro heb ik hier een maaltjid gegeten, met gratis onbeperkt frisdrank, koffie, choco en schepijs! Na 12 bollen ijs en 3 uur gezellig tafelen, durfde ik nie nog eens op te staan. Heerlijk! singapore heeft meer rare dingen: grote boot op 3 gebouwen (under constuction), roltrap in een park de buitenlucht waar niemand was. 't Grootste hotel van singapore gingen we in, gewoon proberen naar de bovenste etage te gaan, wat leidde in een superuitzicht in een dure bar, waar een mojito mij in verleiding bracht. De zonsondergang veranderde de stad in een bewegende lichtstad. Ook mooi!
Daarna naar maleisie. Loes amuseerde zich met johnny die net was aangekomen, dus ik ging alleen naar Melaka. Ooitbezet door Nederlanders, wat je aan de gebouwen nog kunt zien. Het toeval bracht me bij een restaurant waar ik een kroket en een boterham met hagelslag probeerde. Nie zo als thuis.. Daar werd ik door een onbekende uitgenodigd om naar een eiland et gaan. Hij verveelde zich zei ie. Na een uur in z'n auto, hadden we net de boot gemist. Dus gingen we maar sate eten. En ijsklontjes gemixt met groenten. Alles proberen he. Hij wilde alles betalen. Daarna nam ie me mee naar vrienden en nog wat dingen die hij wilde laten zien, super vriendelijk. Hier is trouwens een stuk van Entrapment opgenomen. (Een bekende film, waar sean connery en catrine z.jones een schilderij jatten.) Er trad een maleisisch e topband op in de stad, waarvan de oude mensen zelfs wild werden toen posters 't publiek in werden gegooid.
Toen Loes en John opgezocht in Cameron Highlands waar alles draait om de aardbei. (Aardbeienland, ma dan knommeliger) Hier bezochten we de jungle op eigen houtje en dronken ergens een bakje thee met cake om de regente ontlopen. Bij elkaar minder dan 2 euro (voor 3 man!!) Regen, ook al eeuwen nie meer gezien. Thee-plantage bezocht, bijenfarm, vlinderfarm (zielig hoor, veels te klein) En in de gewone natuur kwamen we nog salamanders tegen.
Meer jungle in Tama negara, 't oudste bos ter wereld. Hier deden we een jungletrekking en overnachtte we in een grot, waar johnny nog half uitgleed in de vleermuizenstront. We zagen olifantenkeutels, berensporen en een vel van een cobra, ma meer dan een paar aapjes, een monitor-lizard,veelvleermuizen en wat vuurvliegjes in de nacht, nie gezien in de natuur. Oh ja, en bloedzuigers en muggen... We liepen nog over de canopy walk, een brug op grote hoogte door 't bos. Ik bleef een dagje langer, want ik wilde alles op m'n gemak doen. Tijd zat he... Vissen. Eerst garnalen vangen en daarna vissen. Sjiek en relaxed op z'n locals. De vis kreeg ik later te eten en ook een lunchpakket voor onderweg was weer gratis. Wat een lieve mensen! Met een bootje door de mooie natuur ging m'n tocht verder.
In Kuala Lumpur hoorde ik iemand erik roepen. Verbaasd keek ik om, een bekende (maria) die ik in Cambodia heb leren kennen. Beetje samen opgetrokken. De brug bezocht van de Petronas (olie) Towers. Nie zo speciaal ma kunnen we weer afstrepen. Waarom staan de mensen uren in de rij hiervoor??? Interessant was ook de aquarium met haaien, roggen en schildpadden, wat me weer in verleidnig bracht te gaan duiken. Ma eerst Thaipusam. Mensen, thaipusam! Toevallig ergens in een boekje zien staan, speciaal voor terug gekomen naar KL om dit mee te maken. 300.000 mensen lopen 16 km van KL naar de Batu Caves om hun offer te brengen op blote voeten. Maar eerst een maand zonder sex, op de grons slapen en slechts een maaltjid per dag, vegetarisch. Na uren de stoet te hebben bekeken midden in de nacht lipen we (ik en maria) een stuk mee. Mensen gaven ons gratis drank, eten en er werd iets door de microfoon geschreeuwd, waarna de mensen ons toejoelden! Sjiek man! Toen we over de autoweg liepen (waar nog steeds autos ons teegmoet reden) hebben we de tocht gestaakt. 0 toerisen gezien. Sjiek! Puur... De volgende dag zijn we in alle vroegte naar de grot gegaan waar we onze ogen uitkeken. Mensen in complete trance. Tong die rolden door de mond en ogen die uitpuilden... Angstaanjagend. Mensen die flauwvielen toen ze werden behandeld en daarna uit trance kwamen en 'normale' mensen bleken te zijn. Wat een volk. En de helft liet zich kaalscheren om hun haar te offeren. Pijniging om de duivels te verdrijven, voor een beter leven. Honderdduizenden mensen... En net zo veel fotos heb ik geschoten. Dit was echt een bizar evenement!
Na Kuala Lumpur was 't tijd om te gaan duiken! In Pulau Tioman. Sommige zeiden dat 't noodweer was, ma eigenwijs zoals ik ben, toch gegaan. Mooi!!! Schildpad zien zwemmen tijdens 't duiken. Zo ook roggen, inktvissen en rare ma vooral mooie vissen. Dit, mensen is 't paradijs....
De volgende keer in Erik's verhalen:
Inmiddels ben ik al in indonesie, nu chinees nieuwjaar vieren. Een restaurant / theater was vol, helaas. Maar... Toen nodigde de baas me uit om hem te vergezellen, gratis eten, show, dans etc. Ik laat me verwennen...
PS: mijn nr: +6281361132569
Hoi An, Hue, Halong Bay, Hanoi & Singapore
Xin Chao!!
Dit keer een verhaaltje geheel vanuit Loes geschreven omdat we het tweede deel van Vietnam min of meer apart van elkaar doorgebracht hebben...
In Hoi An heb ik drie dagen lang heerlijk geshopt met zusje Paulien! We begonnen met beide1 jurkje te laten ontwerpen maar we eindigden met 5 jurkjes, 2 korte broeken en slippers voor Paulien en 3 jurkjes, 2 korte broeken en slippers voor Loes! Geweldig dat je voor zo weinig geld dingen geheel naar eigen idee kunt laten maken!In dit plaatsje hebben we ook oud op nieuw gevierd op het strand. Het feestje was erg gezellig maar helaas moesten we er rekening mee houden dat de volgende dag om half 8 de wekker alweer ging om met de easy riders mee te gaan! We hebben in twee dagen met een omweg de rit van Hoi An naar Hue achter op de motor gedaan. De tocht was erg mooi en eindelijk konden we een stukje Vietnam zien zoals dat was toen de toeristen nog niet massaal naar dit land gingen voor een vakantie. We zijn onder andere bij een lokaal dorpje geweest waar de kindjes nog heerlijk verlegen waren en heel blij waren met Hollandse chocolaatjes en vieze snoepjes... Heel wat anders dan de kinderen in de grotere steden die constant aan je liggen trekken voor wat geld en dan nog niet tevreden zijnals ze ietskrijgen... Ook de omgeving was schitterend! lekker hoog in de bergen achter op de motorgenieten van al het moois wat de natuur te bieden heeft. Onze nieuwjaarsduik was in een koude waterval, lekker verfrissend! En lekker welkom want al was het nog zo'n luxe motor, zadelpijn bleef helaas niet achterwege.
Na twee dagen kwamen we in Hue aan en ondanks dat het een mooie tocht was, waren we blij dat we dr waren! Al was het alleen maar om van de easy riders af te zijn die mij constant de hemel in prezen en me een gouden toekomst voorspelden en Paulien steeds omlaag haalden, gaat vervelen! In Hue hebben we de eerste dag een tocht naar de gedemitaliseerde zone gedaan waar je allerlei informatie kreeg en bezienswaardigheden kon bezoeken over de Vietnamoorlog en de tweede dag hebben we een aantal tombes bezocht van de keizers die geheerst hebben in Vietnam. Ongelooflijk hoe groot bouwwerk ze kunnen maken voor een graf! En dan ligt het graf nog diep weggestopt onder de grond... Menig Nederlanse man zou wel willen ruilen met het leven dat de keizers hadden hier: ze hadden elk zo'n 30 concubines die voor hem ' zorgden' en waaruit voor keizer Minh Mang 142 kinderen ontstonden!!! Nu snap ik dan ook waarom er zoveel Vietnamezen met de naam Nguyen voorkomen...
Vanuit Hue ben ik doorgegaan naar Hanoi waar ik de jongens weer een dagje gezien heb en de volgende ochtend vertrokken naar Halong Bay voor een boottocht langs de vele eilanden die in deze baai liggen. De eerste nacht heb ik doorgebracht op Cat Ba Island en de tweede dag op de boot.. Al met al niet zo spannend, vooral omdat het weer niet echt mee wilde werken en ik het bijna constant koud heb gehad! Maar toch erg mooi, dat Halong Bay!
Ondertussen zijn de jongens naar Sapa geweest voor een trekking en troffen we elkaar weer in Hanoi waar we de laatste dagen doorgebracht hebben met heel veel shoppen, wat museau bezoeken, de literatuur tempel en het Ho Chi Minh mausoleum waar het lichaam van deze Vietnamese leider tegen zijn zin in opgebaard ligt.
Vanuit Hanoi zijn Erik en ik naar Singapore gevlogen waar we in twee dagen een tour door de stad gedaan hebben langs de vele shoppingcentra, de enorme hotels en wolkenkrabbers en de botanic garden. 's Avonds zijn we nog naar 'The songs of the sea' geweest, een show met dans, laser, water en vuurwerk: erg mooi!!!
Inmiddels zit ik in Kuala Lumpur (hoofdstad van Maleisie) en is Erik nog een dagje in Singapore gebleven....
Tam biet! ;)
x'sie Loes