Soooo, alweer veels te lang geleden, ma ondanks dat ik niet werk heb ik 't op een of andere manier toch te druk met dingen. Filipijnen, dat is waar 't vorige verhaal eindigde. Vanuit Legaspi (filipijnen) had ik inderdaad de laatste bus gemist, ma er ging nog een minivan vanuit een andere plaats, ma die ging heel vaak stoppen en 't laatste stuk moest ik ma zien hoe ik er ging komen. Dus, die neem ik. Duurde ff, ma dan ben je er. Vanuit hier kun je een actieve vulkaan zien, die in december nog lava spuugde en 30 mensen 't leven kostte. Ik bekeek 'm vanuit een andere berg, die ik op slippers beklom op de vroege ochtend. Ik besloot de vulkaan Mayonte beklimmen, ma om 18 uur had ik de nachtbus. Trekkingboots aan, fles water onder de arm en go! Veel hoger dan andere toeristen, ma wat was dat steil op 't laatst! De 2 guides wilde nie hoger. Ach, ik was tevreden. 't was onmogelijk en verboden om de laatste 300 meter te beklimmen. Lavastomen van december waren al onder mijn voeten gepasseerd... Zeldzame pitcherplanten waren hier in overvloed en ik dronk 't lentewater ervan. Heerlijk, puur genieten. En wat een uitzicht. Prachtvulkaan, nog eens op de terugweg bekeken onder 't genot van een versgeplukte cocosnoot.

De nachtbus kwam om 5 uur aan in Manilla en na veel treuzelen was ik 't zat en besloot ik vast naar de luchthaven te gaan. 'airport 1 or 2'.Ik keek op m;'n ticket en zag dat ik een andere luchthaven moest hebben. Dat is normaal 3 uur en in 3 uur moet ik in de lucht zitten al... Hij zei, 'no problem I can take you there. Doubleprice.' Doen we nie aan mee. Ik zei, dat ik normale prijs betaalde anders ging ik eruit en alleen betaalde als ik de vlucht haalde, want hij zei dat ik tijd zat had. En toen ging ie scheuren, toeteren (nog meer dan normaal), vloeken en zweten. We haalden 't. 'Doubleprice'. Niet mee eens, dus pliesie erbij (politie voor de niet-horster mensen). Die kerel kon ons nie echt helpen, ma ik betaalde nie meer. Taxikerel kwaad. Naja, ik gaf 'm iets meer, ca 30 euro voor de 2 uurse scheurtocht. Hij weigerde dit te nemen. Politiekerel: 'Yes, he will take it' en nam 't uit mijn hand, waarna ik ging en zij een discussie hadden. Mooi he! Ik vloog dus naar borneo. Duiken in zuidoost-maleisie, pulau Sipadan en Mabul. je moest dit een maand van te voren boeken... Shit! Ik regelde 't toch, kreeg een andere naam en kan gaan. Just write Bradley Marshall from USA en met een slecht paspoortkopie van deze kerel checkte ik in. Ze zeiden tegen mij dat je elke duik minstens15 schildpadden zag en 5 haaien. Dit was ook echt zo! Super mooi! En duur, maja.

Daarna een tripje gedaan over een rivier door borneo om de probiscusmokney te spotten, leeft alleen in borneo. In horst bekent als de zoepnaas-epkes. Des te groter de neus, des te aantrekkelijker hij is voor de vrouwtjes. Size DOES matter! We zagen ook een krokodil en een hornbillvogel en fireflies, ma verder was 't te toeristisch.

Ik beklom de Mount Kinabalu in Kota Kinabalu, de hoogste berg van ZO-Azie. Ook hier geluk, want normaal hier 3 weken van te voren boeken.Verstandig de grootste kinder windjacket ( xxxl ) gekocht en een koplamp (niet voor de auto, ma voor op m'n hoofd...) Ik deelde kosten met iemand die ervaren was, ma toch hield ze mij op. Als laatste vertrokken en na 5 uur bereikten we ons kamp boven de wolken. Mooi! Om 2 uur 's nachts op om verder te gaan. 3 uur vertrok ik en zette er flink de pas in. Haalde bijna iedereen en en was daardoor te vroeg. Koud was de waarschuwing, ma ik kom uit NL... Flink onderschat! IJskoud was 't aan de top (4095m)en ik moest een uur wachten voordat de zon opkwam. Ratten liepen tussen de paar mensen die op tijd waren en iedereen zat ingepakt in hun poncho. Ik trok m'n reservesokken over m'n handen. Ma dit was 't allemaal waard. Hoe mooi!

Ik bezocht een traditioneel dorp waar ik met een blowpipe en een katapult schoot, eigengedraaide bladsigaret rookte en een local goedje probeerde. Een soort van mellow drug, waarna ze een kei rooie bek krijgen. (beetle nut). Ik danste tijdens een coole dans mee op 't podium (ma er waren verder bijna geen toeristen...) In dit dorpje waren de headhunters actief geweest, waar de schedels nog aan 't dak hangen.

Tijd om naar brunie te gaan. Heel anders weer. Luxe van de olie-inkomsten. Ma voor 5 euro voor de kamer en een extra euro om een hele dag te zwemmen in een megagroot zwembad waar niemand was. Heerlijk! Ik bezocht 't duurste hotel van brunei. 1,1 miljard USdollar heeft dit gekost. Kom ik aankakken in mijn korte broek en beetje rondpateren. Tuurlijk de plee uitgebreid getest, ik ben een echte boer wat dat betreft! Kamers van 200 euro tot 9000 euro per nacht... Bij elk zebrapad sloegen autos op de rem om je over te laten steken. Dat voelt goed! Nog met een speedboot tussen de bossen door gecrossd. Mooi! Ticket boeken naar bali. Wat een gezeik, internetboeken werkt nie meer, op de luchthaven was 't stukken duurder, toch geboekt en daarna terug.'No bus anymore. Taxi?' 'I don't ask IF there is still a bus going, I ask WHERE is the busstop?' Naja, tuurlijk gelijk, zijn op geld uit. Bus: 50 ct en ook die zette me voor de deur af. Ik ging nog naar een museum, prima timing. 'No sir, we close 30 minutes before closing time. Wat een onzin! Maja... Toch een mooi land. Bij een restaurant ging ik wat eten en drinken en een serveerster vroeg mijn facebookadres (doen er heel veel, is normaal hier. Ik zeg vaak dat ik Alex Janzen ben, ben ik ervan af. 1 dag zelfs 5 die mijn telefoonnummer wilde hebben) Dit keer besloot ik 't te geven, benieuwd wat ze wou typen. Ze vertelde dat ze me heel graag nog eens zou zien en dat ze naar nederland wilde komen. Ze had om mij gehuild. Ik snap er niks van, had er een paar woorden mee gewisseld, that's it. Ze was filipijnse, die zijn allemaal op 't geld uit.... Ook deze?Vreemd allemaal.

Bali: Op de luchthaven zie je al beelden en mooie dingen. Sjiek! Een heel aantal keren doen ze offers bij een tempel in hun eigen tuin. Ik arriveerde om in Kuta, waar ik leerde surfen en daarna naar Ubud waar ik mooie traditionele dansen zag. (bv 70 mannen zingend om een vuur, waarna er eentje op de kolen gaat lopen die letterlijk om mijn oren vlogen) Ubud is echt mooi! Hezepikkie, dit zijn pas bouwwerken! Sjiek om te zien hoe ze die maken. In alle rust voor mijn kamer... Mooie grote tempels gezien door bali toen ik een scooter huurde. Ja, ik durf weer... Op black moon bezocht ik tempels waar ik toevallig mee mocht doen met een ritueel. Ik werd gezegend en plakte rijst tegen mijn hoofd en borst en kreeg bloemen achter de oren gefrommeld voor good spirit. Sjiek! Minder sjiek was de ear candle treatment. Danger? No, no problem. Ik had geen idee wat 't was, ma nadat ie klaar was met 1 oor hoorde ik niks meer aan die kant. Hijbel! Naar de dokter de volgende dag, die spoot m'n oor uit en gelukkig was alles weer goed! Ik kreeg een free healing massage van een uur. In een ander plaatsje hadden ze houtsnijwerk en achterom zag ik ze bezig. Mooi hoor, veels te duur, ma goed voor ideeen op te doen. Een shadowpuppetplay was ook apart om te zien, ma nie echt tof, want alles was in indonesisch. De eigenaar wilde me naar een local cafe brengen, waar er meteen een hoertje (wist ik toen nog nie) bij ons kwam zitten, die hij kende. Gadver! Bier betalen, hij vond dat ik dat moest doen, want zij had geen aandacht aan hem besteed. Tja, hij wilde, ik nie... Hier denken ze dat je rijk bent, omdat je toerist bent. 'Hello, where uou from? I like dutch, you by beer for me?' Zo gaat dat geregeld. Of kids die roepen: 'Hello sir. Money' Niks meer... De rekening en 't wisselgeld klopt vaak niks van... Afzetters!!

Ik vertrok naar Gili trawagan, Lombok. Party-eiland. Ik probeerde magic mushrooms nadat kerels de hele tijd lachte. Dit was kei tof in 't begin, ma daarna voelde ik me nie tof, ma is goed gekomen. Moet toch eerst fout gaan, voor ik ervan leer, he mam. Ik probeer alles, naja, uitzondering daargelaten. Met een fiets rond 't eiland en daarna 't vaste land weer op. Party is niks voor mij tijdens 't reizen. There is more to explore... Ik ging naar de hoofdstad van Lombok. 'What you do there, there is nothing.' Avontuur is overal! Hier ging ik naar stokgevechten. Dat ging er aan toe! Daarna nodigde een local me uit bij hem thuis. Op de betonne vloer zitten in een 2 kamers huis (plee en huis/slaapkamer/keuken) Hij kocht drinken en eten. No alcohol, nee, echt wel! Op 19 april, mijn verjaardag ging ik een 4 daagse zeiltocht doen. Dit bleek een oude motorboot te zijn, waar 17 toeristen opzaten. Snorkelen, every day lot of time. NOT! Bye drinks at the boat or at the shop at the harbor.Kon nie! Iemand anders hadden ze overgehaald door te zeggen dat er 6 zweedse meiden op de boot zaten. NOT! Wel kunnen vissen, ma niks gevangen. Wel dolfijnen gezien en wat een mooie eilanden overal. Zo ook Komodo, waar we de grootste reptielen ter wereld zagen. 3 meterse vleesetende komododragons. Ze kunnen makkelijk een buffel koudmaken. Spannend! Veel gevaren, ma wel supertoffe dagen gehad , ondanks dewilde zee.En veel leuke mensen leren kennen. Deze trip bracht me naar Flores, waar ik ging duiken. '99% that you see manta's.'Roggen die wel 6 meter kunnen worden. Andere zeggen 'the question is not IF, but how many.' NUL! Bleek dat anderen ze hadden verjaagd vlak voo ons. 20 hadden ze er gezien. AAAAAA!!! Ach... Ook de duik was onverantwoord. De gids verloren we steeds. Ik verbruikte al mijn lucht. 5 bar over... (duikers weten dat dit echt not-done is!) Naja, hier ook dolfijnen gezien. Helaas net uit 't water. Van west-flores naar midden-flores met de bus.Tuurlijk weer betoept. Ik regelde geld terug toen ik al met vertraging nog niet eens halfweg stond (6 uur). Ik ging door met 10 man in een jeep terwijl karaoke door de speakers scheeuwde. 9 uur lang! Daarna was ik er nog nie, ma 't was al middernacht. Ze konden na veel beloven toch geen moto regelen, dus ma weer zelf. Na 1,5 uur met mijn bagage op de rug kwam ik in Moni aan om 2:36u, waar ik 2 fransen weer zag die ik eerder had ontmoet. Ik sliep een uur tussen hen in, waarna we zonsopgang gingen bekijken op een berg terwijl 3 kleurrijke meren verschenen... Mooi! Daarna naar Meumere, waar kids op de bus spullen uit mijn tas hebben gehaald. Verwachtte 't al (raar!) ma dacht, nee dat gebeurt toch niet en er zit ook niks kostbaars in.

Zo hehe, dat is me toch een verhaal. Ma 't werd ook tijd he....